De Zaphira stories zijn blogartikelen in interview-vorm en hebben we als non-profitinitiatief in het leven geroepen om de verhalen van minder bekende vrouwen met een migratieachtergrond een platform te geven. We willen met deze verhalen laten zien dat er geen standaard route is voor succes, niet op het gebied van persoonlijke ontwikkeling noch op professioneel vlak. Daarnaast willen we podium geven aan vrouwen uit de kleinere migrantengroepen, om op die manier rolmodellen te kunnen presenteren voor iedereen en de diversiteit van onze maatschappij in beeld te brengen. We wensen je veel leesplezier met de eerste Zaphira story met onze mede-eigenaar en trainer, Nora Laggat!
Introduceer jezelf kort
Mijn naam is Nora Laggat, 27 jaar en werkzaam als sociaal werker bij een welzijnsorganisatie. Daarnaast ben ik mede-eigenaar van Zaphira en wil ik, samen met mijn collega en vriendin Nawel, vrouwen met een migratieachtergrond helpen om dichter bij hun eigen succes te komen. Boven dit al, ben ik een simplistisch en optimistisch persoon die geniet van de mooie en kleine dingen die deze wereld te bieden heeft.
Wat betekent Zaphira voor jou?
Als beginnend sociaal werker heb ik altijd een sterke maatschappelijke betrokkenheid gehad bij het bevorderen van het welzijn van gemeenschappen in onze samenleving. Mijn passie voor het helpen van individuen of groepen en het creëren van positieve veranderingen, is iets wat me altijd heeft gedreven. Daarnaast heb ik gemerkt dat er een gebrek was aan initiatieven die gericht zijn op het bevorderen van de gezondheid van biculturele vrouwen in Brabant en Limburg. Dit was voor mij een van de redenen om samen met Nawel ons bedrijf Zaphira op te richten. Een onderneming die niet alleen de behoeften van deze vrouwen begrijpt, maar ook gerichte ondersteuning kan aanbieden. Met ondernemerschap kan ik zelf invulling geven aan de werkwijze en aanpak. Het biedt me daarnaast flexibiliteit om mijn passie daadwerkelijk om te zetten in stappen.
Wat heb je meegekregen van je ouders en/of andere familieleden dat je motiveert in het dagelijks leven?
Mijn ouders zijn één van mijn grootste motivatiebronnen. Het is voor ze belangrijk dat ik sterk verbonden blijf aan mijn islamitische identiteit, omdat dit voor hen alles omvat. Voor mij staat mijn religie daarom ook centraal in het leven, een leidraad die mij stimuleert om te blijven bouwen aan een mooi karakter en goed te zijn jegens mijn medemens. Ik ben ervan overtuigd dat we het verst komen in het leven wanneer er wederzijds respect is voor elkaar.
Vertel ons wat over je jeugd in Weert, op wat voor school zat je? Had je veel vrienden en was je toen ook al bezig met gezondheid en persoonlijke ontwikkeling?
Ik ben opgegroeid in een mooie groene omgeving, omringd door prachtige natuur. Dit is typerend voor Limburgse steden. En vooral voor mijn stad Weert, ook wel de groenste stad van Europa. Daarnaast heb ik een simplistisch jeugd gehad, waarin ik opgroeide in een veilige omgeving waar ik heel dankbaar voor ben.
Daarnaast had ik altijd een open karakter en maakte snel vriendinnen op school. De scholen waar ik op heb gezeten waren vrij witte scholen. Verder kon ik met iedereen goed opschieten. Een moment dat me is bijgebleven van mijn basisschooltijd, is dat een van mijn docenten op een dag naar me toe kwam en zei: ‘’Jij bent het zonnetje in onze klas. Je verspreidt licht naar iedereen om je heen. Hierdoor wist ik dat ik betekenis gaf aan mijn naam. In het Arabisch betekent mijn naam ‘Nora’ immers licht. Dit moment droeg bij aan het vormen van mijn identiteit. Mijn naam is namelijk een weerspiegeling van wie ik ben en van wie ik wil zijn, ik voel me altijd vereerd om anderen te mogen inspireren en een positieve sfeer te creëren. Kleine gebaren zoals vriendelijkheid en waardering kunnen een groot verschil maken.
In mijn jeugd was ik vanaf mijn 11e jaar vooral bezig met mijn fysieke gezondheid. Ik heb 5 jaar op de atletiekvereniging gezeten en trainde iedere week samen met een wedstrijdgroep. Na een aantal jaar zakte mijn motivatie in om daarmee verder te gaan, en verlegde ik mijn focus steeds meer naar mijn schoolcarrière en andere toekomstperspectieven. Ik ontwikkelde me gaandeweg door vooral mijn religie beter te praktiseren. Ik ging ieder weekend naar de moskee, waar ik Arabisch en Quraan lessen volgde en mijn identiteit verder ontwikkelde.
Hoe was het om te gaan studeren na het afronden van je MBO-opleiding? Heb je uitdagingen ervaren en hoe ging je hiermee om?
De grootste uitdaging voor mij lag voornamelijk in het vinden van een passende vervolgopleiding, vanwege mijn brede interessegebied. Ondanks mijn wens om op mijn eigen manier bij te dragen aan een betere wereld, had ik moeite met het maken van een concrete studiekeuze. Tijdens mijn MBO-opleiding heb ik diverse terreinen verkend en gewerkt in verschillende sectoren, zoals het notariaat, de huisartsenpraktijk, welzijnsorganisaties en in de retail.
Uiteindelijk groeide mijn ambitie om sociaal werker te worden, waardoor ik koos voor een studierichting binnen het sociaal domein. Persoonlijke uitdagingen waren toen niet echt aan de orde. Wel heb ik bij elke opleiding waar ik aan deelnam, waardevolle vriendschappen opgebouwd die mijn leven tot op de dag van vandaag verrijken.
Je hebt Marokkaans/Algerijnse roots. Hoe draagt dit bij aan jouw identiteit? Haal je ook inspiratie uit bijvoorbeeld verhalen van je grootouders? Zou je hier meer mee willen doen?
Vanuit mijn roots neem ik elementen mee zoals de gastvrijheid en verbondenheid met de gemeenschap. Ik heb altijd geleerd om met anderen te delen, dit droeg uiteindelijk bij aan mijn ontwikkeling als gemeenschapsgericht persoon. Door mij bijvoorbeeld in te zetten voor het welzijn van anderen. Deze waarden maken echt deel uit van mijn Noord-Afrikaanse identiteit.
Bij Zaphira ben je vooral bezig met het ontwikkelen van trainingen en workshops. Daarnaast ben je veel bezig met netwerken. Waarover twijfel je weleens als je bezig bent? Waar komt die twijfel vandaan denk je?
Soms twijfel ik weleens over bepaalde aspecten. Die twijfel komt soms vanuit mijn drang om te streven naar perfectie. En dat is eigenlijk onbegonnen werk. Dit maakt dan weleens dat ik veel tijd gebruik om te onderzoeken of de gewenste effecten van een workshop of training ook echt aansluiten bij de behoeften van de doelgroep. Ik vraag me dan weleens af of ik bijvoorbeeld in de workshop genoeg ruimte biedt voor interactie en betrokkenheid, omdat het bij workshops vooral draait om het zelf doen. Het is eigenlijk een gezonde vorm van twijfel die me steeds aanzet om mijn best te doen en te blijven streven naar het leveren van kwaliteit.
Als je over 15 jaar terug zou kunnen kijken naar nu, wat voor indruk wil je achterlaten? Waar zou je met trots naar willen terugkijken?
Ik wil graag terugblikken op mooie en succesvolle workshops/trainingen die aan vrouwen zijn gegeven en waarbij zaadjes zijn geplant die hebben bijgedragen aan hun groei en zelfredzaamheid. Of het nu om één persoon gaat of meerdere, ik wil met trots kijken naar de impact die we hebben kunnen maken middels onze dienstverlening.
Heb je na het lezen van dit verhaal nog vragen aan Nora? Je kan ze rechtstreeks sturen door te mailen naar: nora@zaphira.info. Dit verhaal is geschreven door Nora en onaangepast gepubliceerd op onze website. Op die manier willen we dat jullie zo puur mogelijk kennismaken met de persoon achter het verhaal! Feedback? Laat het ons weten in de reacties!